Pet sitting daycare

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut id finibus quam, vel placerat nunc. Aliquam hendrerit, sapien et efficitur gravida, neque velit venenatis ligula, vitae tincidunt felis diam id purus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut id finibus quam, vel placerat nunc. Aliquam hendrerit, sapien et efficitur gravida, neque velit venenatis ligula, vitae tincidunt felis diam id purus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut id finibus quam, vel placerat nunc. Aliquam hendrerit, sapien et efficitur gravida, neque velit venenatis ligula, vitae tincidunt felis diam id purus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut id finibus quam, vel placerat nunc. Aliquam hendrerit, sapien et efficitur gravida, neque velit venenatis ligula, vitae tincidunt felis diam id purus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut id finibus quam, vel placerat nunc. Aliquam hendrerit, sapien et efficitur gravida, neque velit venenatis ligula, vitae tincidunt felis diam id purus.

Styl lokalny

<selektor style="cecha: wartość; cecha2: wartość2...">...</selektor>
Selektorem może być praktycznie dowolny znacznik, np. p (akapit), h1 (tytuł), td (komórka tabeli) i inne. To właśnie elementom znajdującym się pomiędzy tymi znacznikami, nadajemy atrybuty formatowania.

Jako "cecha" czy inaczej własność bądź właściwość (ang. "property") należy wpisać o jakie konkretnie atrybuty formatowania nam chodzi (np. kolor tekstu - color). Opis wszystkich cech znajdziesz w następnych rozdziałach. Tutaj zajmiemy się tylko sposobami wstawiania stylów na stronach.

Jako wyraz "wartość" (w deklaracji stylu) wpisujemy dokładną wartość atrybutu (np. dla koloru tekstu będzie to: red, blue czy też #31F4A5 itd.). Wartość zależy ściśle od cechy, po której stoi w deklaracji. Nie można przecież jako kolor tekstu podać np. left (bez sensu). Opis wszystkich wartości, jakie mogą występować przy konkretnych cechach, znajdziesz w dalszych rozdziałach kursu.

Styl lokalny pozwala na nadanie formatowania konkretnemu pojedynczemu elementowi strony. Dlatego właśnie styl tego rodzaju nazywa się także styl inline (ang. "w linii"), ponieważ jest wstawiany w tej samej linii, w której znajduje się element formatowany. O tym który to będzie element, decyduje słowo kluczowe "selektor" (widoczny powyżej, w deklaracji stylu).

Zwróć uwagę, że jednemu selektorowi możemy nadać kilka atrybutów (cech). Są one wtedy rozdzielone średnikami.

 

 

 

 

 

Rozciąganie stylu

<span style="cecha: wartość; cecha2: wartość2...">...</span>
Jako "cecha" należy wpisać o jakie konkretnie atrybuty formatowania nam chodzi (opisane w kolejnych rozdziałach).
Natomiast jako wyraz "wartość" wpisujemy dokładną wartość atrybutu.

Znacznik <span>...</span> pozwala na objęcie pewnego większego fragmentu dokumentu. Pojedynczym znacznikiem <span>...</span> możemy objąć kilka różnych elementów, które są wyświetlane w linii (sam element SPAN tak właśnie jest wyświetlany), np. wytłuszczenie tekstu oraz kursywę. Element ten tak dobrze nadaje się do osadzania stylów, ponieważ sam w sobie nie ma określonego żadnego formatowania, które mogłoby kolidować z efektem, jaki chcemy uzyskać.

Zwróć uwagę, że jednemu selektorowi możemy nadać kilka atrybutów (cech). Są one wtedy rozdzielone średnikami.

 

 

Wydzielone bloki

<div style="cecha: wartość; cecha2: wartość2...">...</div>
Jako "cecha" należy wpisać o jakie konkretnie atrybuty formatowania nam chodzi (opisane w kolejnych rozdziałach).
Natomiast jako wyraz "wartość" wpisujemy dokładną wartość atrybutu.

Fragment dokumentu wydzielony za pomocą bloku <div>...</div> możemy swobodnie formatować. Element ten tak dobrze nadaje się do osadzania stylów, ponieważ sam w sobie nie ma określonego żadnego formatowania, które mogłoby kolidować z efektem, jaki chcemy uzyskać. Metoda ta jest bardzo podobna do SPAN, lecz obejmuje zwykle większe fragmenty dokumentu (może zawierać w sobie różne znaczniki jak również inne bloki). Dodatkowo DIV domyślnie jest wyświetlany:

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

w bloku

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

natomiast SPAN:

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXw liniiXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Generalnie element blokowy (DIV) może zawierać wewnątrz siebie zwykły tekst, jak również inne elementy blokowe. Został on pomyślany do tworzenia obszerniejszych struktur. Natomiast elementy wyświetlanie w linii (SPAN) nie mogą zawierać elementów blokowych, ale mogą inne elementy wyświetlane w linii oraz zwykły tekst. Wewnątrz DIV można oczywiście wpisać również SPAN [Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Wyświetlanie].

Zwróć uwagę, że jednemu selektorowi możemy nadać kilka atrybutów (cech). Są one wtedy rozdzielone średnikami.

 

Wydzielone bloki

<div style="cecha: wartość; cecha2: wartość2...">...</div>
Jako "cecha" należy wpisać o jakie konkretnie atrybuty formatowania nam chodzi (opisane w kolejnych rozdziałach).
Natomiast jako wyraz "wartość" wpisujemy dokładną wartość atrybutu.

Fragment dokumentu wydzielony za pomocą bloku <div>...</div> możemy swobodnie formatować. Element ten tak dobrze nadaje się do osadzania stylów, ponieważ sam w sobie nie ma określonego żadnego formatowania, które mogłoby kolidować z efektem, jaki chcemy uzyskać. Metoda ta jest bardzo podobna do SPAN, lecz obejmuje zwykle większe fragmenty dokumentu (może zawierać w sobie różne znaczniki jak również inne bloki). Dodatkowo DIV domyślnie jest wyświetlany:

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

w bloku

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

natomiast SPAN:

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXw liniiXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Generalnie element blokowy (DIV) może zawierać wewnątrz siebie zwykły tekst, jak również inne elementy blokowe. Został on pomyślany do tworzenia obszerniejszych struktur. Natomiast elementy wyświetlanie w linii (SPAN) nie mogą zawierać elementów blokowych, ale mogą inne elementy wyświetlane w linii oraz zwykły tekst. Wewnątrz DIV można oczywiście wpisać również SPAN [Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Wyświetlanie].

Zwróć uwagę, że jednemu selektorowi możemy nadać kilka atrybutów (cech). Są one wtedy rozdzielone średnikami.